Eryaman’da bir pastane iken acaba ben bir gün Ankara’nın en iyi semtlerinde de poğaça yedireceğim hayalleri mi kuruyordu bilmiyorum. En kısa zamanda soracağım. Ama çok hızlı bir devinim içinde oldukları bir gerçek.
En son şubesi park oran ofis şube dört dörtlük bir noktada. Panora alışveriş merkezi çalışanlarıyla bile yetinebilecek olan Fo burada asıl park oran ofis çalışanlarını bekleyecek gibi. Çok kalabalık bir nüfusa sahip olmayacağını düşünsem de, iyi hesaplar bırakabilecek bir kitleye sahip olacak bu bina. Hemen üstüne yine yeni açılan nargileci ise manzarası ile çok ilgimi çekse de henüz çok yeni olduğundan asabımı bozmamak adına sonraya bıraktığım yerlerden.
Çok çeşit varmış gibi görünen vitrin aslında kısıtlı bir listenin benzer tekrarlarından oluşmuş. Pastanede pizza ve lahmacun yeme adetim olmadığından bu tarz cafe ürünlerini denemem. Ama envai çeşit pastane ürününde Eryaman Fo'daki lezzeti aradım. Yok. Aynı beklentiyi diğer şubelerde de yaşadığım için imalatın tek merkezden çıktığını varsayıyorum ama hiçbir şeyin resmen tadı yok. Simit, on metre ötedeki seyyar tezgahını fenerle aratıyor. (Her pastane simidi gibi; bize pisliğin tadı lazım!) menemen tercihim de domates suyu isteseydim hayal kırıklığı olmazdı. Soğan sarımsak tereyağı yok, tuz biber aramam zaten, ama yumurtanın bile tadı yok. Eksik ve yal. Ama dekor, ışıl ışıl tezgah bana ne tatlar vaat ediyordu halbuki.
Yıldız ve Çukurambar şubelerinde market bölümü de bulunan sevgili Fırıncı Orhan’a ne oldu da ağzımızın tadı kaçtı acaba? Çözemedim gitti. O kadar da güzel birnoktada, tam yol manzaralı. Çayımı içer, bir kaç domuz bırakır kaçarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder